Het is lang geleden dat ik mezelf ben geweest en het ergste is dat ik het door heb gehad. Ik deed alsof ik het niet zag. Maakte mezelf wijs dat dit er nu eenmaal bij hoorde. Dat ik ervoor had gekozen om een bedrijf te beginnen en daarom niet meer mijn hart en ziel in mijn blog kon stoppen. Het mocht er niet meer zijn en ik creëerde een verboden liefde. Mijn hart en ziel verdwenen naar de achtergrond. Steeds verder verwijderd van mij, mijn bedrijf en alles dat me lief is.
Het is een eenzame plek om jezelf in terug te vinden. Realiseren dat je jezelf in de steek hebt gelaten doet pijn als je er jarenlang een dagtaak aan hebt gehad om weer van jezelf te leren houden. Als het nog niet zo lang geleden is dat je plechtig beloofde om voor altijd dichtbij jezelf te blijven.
We laten onszelf keer op keer in de steek omdat het een bekend patroon is. We zijn gewend dat te doen. Ik heb het ooit gedaan om het perfecte lichaam te krijgen. Ik heb het zo vaak gedaan voor de liefde. En nu heb ik het gedaan in een poging een bedrijf neer te zetten dat niet van mij is. Dat niet van mij voelt.
Mijn hele volwassen leven doe ik mijn uiterste best om van mezelf te houden. Probeer ik al die patronen af te leren waarvan ik ooit dacht dat ze liefde op zouden leveren. Het patroon van het altijd “goed” willen doen. Een goed diploma halen en een goed lichaam hebben. Een goede vrouw willen zijn in alle opzichten van dat woord. Een goed bedrijf neerzetten… Maar het “goed” doen is niet de oplossing voor dit probleem. Het probleem is namelijk niet dat ik slecht ben. Ik ben niet slecht. Ik ben versnipperd.
Als donker en licht niet meer in evenwicht zijn
Van jongs af aan leren we onzin over het vrouw zijn. We leren dat we “puur” moeten zijn en wat we allemaal moeten doen en laten om hiervoor te zorgen. Netjes en beleefd zijn is belangrijker dan uitdrukking geven aan wat er echt in ons omgaat. We worden stiller en stiller uit angst om het verkeerd te doen. Hoe vaak herlees en bewerk je een email of whats app bericht voordat je op verzenden drukt? We denken honderd keer na voordat we iets zeggen en twijfelen aan onze gevoelens. Kan ik dit wel zeggen? Is het oké om dit te zeggen? Om dit te voelen? Wat we verlangen weten we niet eens meer. Nette meisjes hebben geen verlangens, maar schikken zich naar de wereld om zich heen.
Als je voor de zoveelste keer tot de conclusie komt dat je iets denkt of voelt wat niet oké is stop je het weg. Dat is hoe je schaduw ontstaat. Je schaduw zit niet vol met karaktereigenschappen die “niet goed” aan jou zijn. Die je moet fixen. Je schaduw zit vol met alles dat jij het label “verkeerd” gegeven hebt. Het is de plek waar je heilige heks, sacred slut en bazige bitch leven.
Je wilt die delen van jezelf niet zien. Je hebt geleerd dat ze niet “puur” zijn en wilt ze niet voelen. De schaduw wordt groter en groter. Soms zo groot dat het al je licht dimt. Je straalt niet meer, maar gaat verdoofd door het leven. Ervan overtuigd dat je een psycholoog, reading en zes healing sessies nodig hebt om van al die shit af te komen. Dan zal je je vast weer heel en vervuld voelen. Right?
De verboden liefde van de vrouwelijke energie
Als er één plek is waarin we veel wegstoppen dan is het wel op liefdesgebied. De vrouwelijke energie is liefde. Haar verlangen om liefde te geven en ontvangen is zo eindeloos groot dat ze een deel daarvan wegstopt. Dit deel werpt een schaduw over haar liefde.
Het is niet hetzelfde als delen van jezelf wegstoppen uit angst om liefde te verliezen. Je anders voordoen dan je bent in een poging hem te krijgen en houden. Dat is een vorm van manipulatie die voorkomt uit angst en niet uit liefde. Niet uit de pure vorm van vrouwelijke energie, maar de vergiftigde versie van haar. De versie van haar die vergiftigd is door angst. Dit is wat er gebeurd als je niet verbonden bent met de liefde in jezelf en om je heen. Je voelt de liefde niet en dat leidt tot angst om deze te verliezen.
Wanneer je wel met de liefde verbonden bent, maar bang bent dat het teveel is creëer je een schaduw. Je stopt delen van je liefde weg omdat je bang bent dat je hem anders wegjaagt. Dat je hem omver blaast.
We doen het ook omdat we bang zijn dat onze liefde niet beantwoord wordt. Soms gebruiken we het zelfs als straf. We houden onze liefde achter omdat we niet de hoeveelheid liefde ontvangen waar we zo naar verlangen. En als het tegenzit vertellen we onszelf ondertussen dat we gek zijn. Dat we ook niet zo veel liefde zouden moeten verlangen. Wie denken we wel niet dat we zijn?
Je liefde bevrijden
Waar de vrouwelijke energie naar liefde verlangt wil de mannelijke energie niets liever dan vrij zijn. Dat geldt ook voor de mannelijke energie in jou. Wanneer deze energieën in balans zijn kun je in vrijheid liefde geven. Je kunt liefde geven zonder je te hechten aan het resultaat ervan.
Je geeft liefde omdat je liefde bent. Hiermee open je de deur naar het ontvangen. Wanneer je jouw liefde achterhoudt sluit je de deur en kan er dus ook niets in. En ik hoor je denken… Wat als ik boos ben? Gekwetst? Ja. Zelfs dan kun je liefde geven.
Woede is een vorm van liefde. Je uit je boosheid omdat je zo veel van iemand houdt dat je wilt dat hij beter doet. Dat hij beter doet voor jou. Voor zichzelf en jullie relatie. Een woede uitbarsting betekent niet dat je je liefde achterhoudt. Het betekent dat je liefde geeft. Voluit.
Moet ik nog zeggen dat fysieke en/of emotionele mishandeling niet voortkomen uit liefde? Dit komt voort uit de wens om jou te controleren. Controle is het tegenovergestelde van liefde.
Helaas hebben we van alles en nog wat geleerd over onze emoties. Over verdriet en woede. Verdriet is zwak en een onbeheersbare woede uitbarsting zou gelijk staan aan hysterie. Nette meisjes kunnen zichzelf bij elkaar houden. Nette meisjes worden niet boos. Al helemaal niet om zoiets onzinnigs. Wat gebeurt er vervolgens met de woede die je voelt om zo iets “onzinnigs?” Die verdwijnt naar het donker. Naar je schaduw. Je houdt een deel van jezelf achter. Je houdt je liefde achter.
Uiten wat er werkelijk in je omgaat is een cadeau
Het cadeau is zo groot dat ik niet eens weet waar ik moet beginnen. Het is een cadeau aan jezelf omdat je zo het licht en donker in evenwicht houdt. Je versnipperd jezelf niet. Je raakt niet uit balans. Het is een cadeau aan je partner omdat hij zo de mogelijkheid krijgt om op jou te reageren. Op jou en niet op een versie die jij niet bent.
Het is een cadeau aan je relatie omdat intimiteit groeit tussen twee mensen. Niet tussen twee maskers. Een ware verbinding kan niet ontstaan zolang jij je terugtrekt. Zolang de muur blijft staan en je de deur gesloten houdt. Het is een cadeau aan de wereld om je heen. De mensen die bij jou horen zullen je alleen herkennen als jij jezelf bent. Als jij rondloopt als een gemaakte versie van jezelf zullen ze je straal voorbij lopen. Daarmee is het ook weer een cadeau aan jezelf en de wereld. Daarmee is de cirkel rond.
Liefde uiten is een kunst
Het is als een schilderij, boek of muziekstuk. Jouw unieke uitingsvorm kan niet iedereen raken en dat is oké. De mensen voor wie het bedoeld is zullen zich tot jou aangetrokken voelen. Zullen jouw liefde bewonderen en erdoor geraakt worden. Juist als het niet af is. Juist als het niet perfect is. Je kunt je liefde achter houden, maar je kunt het niet verkeerd uiten. Perfectie heeft bovendien nog nooit iemand geraakt. Echtheid wel.
Het tonen van jouw liefdeskunst zal kwetsbaar voelen. Je zal je afvragen of je het wel goed doet en wat de ander ervan zal vinden. Sommigen zullen er niets in zien. Sommigen zullen je van een afstandje bewonderen en een enkeling zal tot in het diepst van zijn ziel door jou geraakt worden. En dat is allemaal oké. Het is niet jouw taak om ervoor te zorgen dat anderen jouw kunst kunnen waarderen. Het kunnen begrijpen. Dat is niet het doel van kunst. Het doel doel van kunst is uitdrukking geven aan wat in jou leeft op een manier die bij jou past.
Uiting geven aan alles wat in je leeft zorgt voor volledigheid. Het voorkomt dat je versnipperd. Alleen vanuit die volledigheid kun je op jouw manier liefde geven en ontvangen. Alleen als je het niet meer “goed” probeert te doen in de ogen van anderen kun je met een open hart leven. Dat is hoe de liefde en het leven kan blijven stromen.
