TIJD VOOR MIJN FAVORIETE ONDERWERP!
Grapje natuurlijk. Al vind ik mezelf inmiddels een stuk leuker dan een aantal jaar geleden. Goed. Hoe voorkom ik dat dit op zo’n saai vergader voorstelrondje gaat lijken? Vertel ik je waar ik vandaan kom? (Den Haag). Dat ik een kattenmens ben? Wil je mijn sterrenbeeld weten? (Leeuw). Ik denk dat ik maar gewoon bij het begin moet beginnen…
Op mijn 23ste stond ik op het podium van de Erasmus Universiteit in Rotterdam. Ik was de trotse bezitter van een master diploma, paniekaanvallen en een eetstoornis. Iedereen dacht dat ik het voor elkaar had. Zelf was ik ervan overtuigd dat er van alles mis met me was. Met name met mijn lichaam. Het was niet alleen “te dik,” maar functioneerde ook niet. Seks was pijnlijk. Altijd. En dat stond meer dan alleen mijn liefdesleven in de weg.
Hoe een vrouw "hoort te zijn"
Net als jij ben ik opgegroeid in een post-feministisch tijdperk en dat is me niet bepaald in de koude kleren gaan zitten. De regels waar je als vrouw aan moet voldoen pikte ik op jonge leeftijd haarfijn op. Ik leerde dat mijn uiterlijk mijn kostbaarste bezit was. Dat netjes en beleefd zijn belangrijker is dan zeggen wat je écht denkt en natuurlijk dat nette meisjes geen verlangens hebben.
De regels volgde ik trouw op. Ik had een knipperlicht relatie die alles behalve ideaal was, maar deed mijn uiterste best om “de perfecte vriendin” te zijn. Wat natuurlijk inhield dat we regelmatig seks hadden. Ik zette mijn kiezen op elkaar en zat het uit. Omdat je dat nou eenmaal doet als “goede vriendin. ”Omdat mannen behoeftes hebben en er anders vandoor gaan… Ik vond het vooral vervelend voor hem dat mijn lichaam niet meewerkte. Er was iets grondig mis met mij en ik mocht van geluk spreken dat hij iets met mij wilde. Aldus mijn gedachten.
Wanneer vriendinnen vertelden over hun wilde avonturen kon ik het alleen maar schouderophalend aanhoren. Ik had er gewoon niet zo’n behoefte aan. Aldus mijn gedachten. Ik ging het zelf bijna geloven! Mijn knipperlicht relatie was inmiddels voorgoed verleden tijd en om mezelf ervan te overtuigen dat ik een normaal functionerende twintiger was nam ik zo nu en dan iemand mee naar huis. Eigenlijk vooral om verbinding te voelen, maar het enige wat ik na afloop voelde was een leegte.
Genieten was er niet bij.
Mijn relatie liep op de klippen...
De frustratie werd pas echt groot toen ik een relatie kreeg met de liefste persoon die ik ooit had ontmoet. Noem het een soulmate of lover uit een vorige leven… Ik noem het vooral bijzonder. Ik wilde niets liever dan de kleren van zijn lijf rukken, maar hoe geduldig we ook waren en hoe lief hij ook was.. Het werkte niet. Ik werkte niet. Seks was nog altijd pijnlijk. Uit pure wanhoop stelde ik een open relatie voor. Hier stond ik absoluut niet achter, maar ik wilde hem zijn plezier ook niet ontnemen. Seks met mij was onmogelijk. Zo was het altijd geweest en zo zou het altijd blijven.
Aldus mijn gedachten.
Het onvermijdelijke gebeurde. Mijn relatie liep stuk. Ik was leeg. Niet verbonden met mijn verlangens en niet in staat om liefde te geven, delen en ontvangen. Had ik toen maar geweten wat ik nu weet. Dan was het waarschijnlijk niet zo ver gekomen. Had ik toen maar geweten dat er niets mis met me was. Ergens vermoedde ik dat wel. Tijdens solo adventures kon ik immers wel gewoon genieten (zolang ik aan de buitenkant van mijn vulva bleef uiteraard) en een tampon inbrengen lukte ook. Er zat geen fabrieksfoutje in mijn lichaam. Het probleem zat in mijn hoofd.
Mijn hoofd dat gevuld was met leugens over vrouwelijke seksualiteit. Met regels waar je als vrouw aan moet voldoen. Met ideeën over hoe seks hoort te zijn. Toen ik me dat realiseerde gingen de hemelpoorten langzaam maar zeker voor me open.
Het was tijd. Tijd om te herstellen van alles wat me al die tijd had tegengehouden om voluit van het leven en de liefde te genieten. Tijd om alle regels over het vrouw zijn voor eens en altijd uit mijn leven te bannen en mijn eigen te maken. Het leren omarmen van mijn lichaam is het moeilijkste en meest fantastische wat ik ooit heb gedaan. Het leerde mij alles wat ik moest weten over het belang van de verbinding met mijn lichaam. Hoe alle juice van het leven zich hierin bevindt. Zowel je verlangens als je sensuele en seksuele energie.
Pijn maakte plaats voor passie, pleasure en verbinding
Thuiskomen in mijn lichaam zorgde ervoor dat seks niet langer pijnlijk was. Er was niets mis met me. Mijn lichaam was niet kapot! Surprise! Dat was het echt. Ik was al die tijd gewoon een wandelend (piekerend) hoofd geweest. Met behulp van coaches, boeken en trainingen leerde ik de waarheid over seksuele energie. Hoe voor je verlangens gaan staan ervoor zorgt dat je écht kunt genieten van intimiteit en all the good stuff. Wat je hiervoor nodig hebt is geen magie, maar bewustzijn. Aanwezigheid en verbinding.
Mijn verwondering over wat de verbinding met je lichaam en seksuele energie voor je leven kan doen is oneindig groot. In hele korte tijd kan je leven er totaal anders uit gaan zien. Het zorgt ervoor dat je je met een ander kunt verbinden op emotioneel, lichamelijk en spiritueel niveau. Je echt met een ander kunnen verbinden is goud waard. Van deze verbinding kunnen genieten onbetaalbaar. Als je me een paar jaar geleden had verteld dat ik nu regelmatig in de zevende sekshemel zou vertoeven had ik je keihard uitgelachen. But here we are.
En de passie heeft niet alleen haar intrede in mijn slaapkamer gedaan. Het vuurtje in mijn hart is weer gaan branden. Ik dans op blote voeten door de kamer terwijl het zonlicht tussen de gordijnen door naar binnen valt. Ik eet aardbeien met mijn ogen dicht en proef waar het in dit leven echt om draait. En wanneer ik met mijn vingertoppen een tekening op de borstkas van mijn persoon maak weet ik het zeker. Ik wil nooit meer terug naar dat passieloze bestaan.
Zo dat was me wat! Tijd voor wat fun facts want er is (gelukkig) more to me dan de ups en downs van mijn seksleven.
♡ Zo loop ik rustig een half jaar rond met een haperende en alles behalve functionerende telefoon, maar twijfel ik geen seconde over de aanschaf van een nieuw boek, training of coachtraject.
♡ Ik eet alles met pindakaas. Als het niet lekker is met pindakaas eet ik het niet.
♡ Ik heb een jaar als Engels lerares in Vietnam gewerkt en ben gezegend met vrienden over de hele wereld. Dat zorgt ervoor dat ik regelmatig Engelse woorden in de mix gooi en eigenlijk geen enkele taal meer vloeiend spreek.
♡ Mijn koffer is voor de helft gevuld met boeken. Ik ben altijd redelijk laat met het ontdekken van hypes, maar de kindle krijgt me niet. Echt niet.
♡ Mijn vriendinnen noemen me liefdevol “oma.” Iets met een oude ziel in een jong lichaam. En ik heb veel slaap nodig. No shame.
